Angelique BABY

Het einde van de 6e zwangerschap

29 november 2017

Zoals al eerder gezegd is vandaag de dag aangebroken voor mijn Babyshower. Het hele weekend waren we al druk in de weer. Mijn twee lieve buurvrouwen hebben me zo ontzettend geholpen, alle credits naar deze meiden. De versieringen, de hapjes etc. Samen met onze dochter hebben we cupcakes gemaakt. Het was een plaatje de aangeklede, grote tafel, eigenlijk zonde dat er van gegeten zou worden. Er zijn gelukkig veel foto’s gemaakt hiervan en wat waren we trots met en op elkaar. De andere dames kwamen allemaal een voor een binnendruppelen en het feestje kon beginnen. Ben super verwend met de meest prachtige, lieve cadeautjes en toen we het namenspel gingen doen heb ik wel erg gelachen. Ik heb er een aantal op het verkeerde spoor kunnen zetten die dachten dat ik rood aanliep hahaha, maar nee de naam zat er echt niet bij. Het was een middag die ik voor ogen had, gezellig hapjes en drankjes en kletsen met mijn vriendinnen. We hebben nog wat gekke foto’s gemaakt en tegen het einde voelde ik me langzaam aftakelen. Want ik was toch wel erg moe zeg van het hele weekend. Zo snel ik kon heb ik mijn feestjurk en hakken vervangen voor een lekker, zittende broek en warme sokken en hup, haar in een knot, heerlijk.

Na de zwangerschapsaankondiging en de babyshower gaat het nu opschieten. Dan gaat het aftellen van de weken beginnen (4,5 week) en de hormonen en zenuwen beginnen door mijn lijf te gieren. Nu heb je echt alles achter de rug wat je wilde, denk ik. Nou ja, bijna alles. Waar zal ik beginnen? Eerst de babywas, de spullen die ik op de babyshower heb gekregen, strijken, wasmanden legen, envelopjes ophalen want die moet ik nog schrijven. Naar de Vego om klossen, ondersteek en een rugstoel leuning voor in bed te halen en doe dan ook maar een kruk voor onder de douche.

IMG_4893Met nog 3,5 week te gaan kledingkasten uitruimen, wegdoen en schoonmaken, keukenkastjes, plinten, deuren, randjes spiegels en schilderijen. Zal ik nog ff doorgaan? Ik heb al voedingsbeha’s maar nu lees ik dat ik nog wel 2 cup maten erbij kan kopen, dat meen je niet! Nog groter?! Komt dat nog wel goed met mijn lijf? Heb je straks grote, lekkende borsten waar je niet eens naar mag wijzen want dan verraden de kringen waar je met je gedachten zit. Hup snel naar de winkel om nog meer zoogkompressen te halen.

Weet je, heel soms hoor je wel eens dat iemand zich verveelt tijdens het verlof, nou ik weet echt niet waar ik nog meer uren kan krijgen want ik kom tijd te kort. Ik moet echt proberen om een middagdutje te doen, maar meestal is dat het eerste wat ik skip. Ren winkel in en uit om te shoppen voor de babyuitzet, spullen voor de thuisbevalling (denk aan 2 emmers, wasteiltje, vuilniszakken, zaklantaarn voor als de stroom uitvalt, extra batterijen voor de zaklantaarn, en damesverbandzakjes) alles volgens alle mogelijke checklists.

Weer de nieuwe kleertjes wassen die ik heb gekocht en echt nodig heb….NOT en de spik-splinter nieuwe, schone babykamer soppen en dan met nog 2 weken te gaan de badkamer doen inclusief binnenkant kastjes schoonmaken, spullen die al 10 jaar staan of langer weggooien, bad schrobben met Dettol (nog nooit zo’n schoon bad gehad, ben er direct de volgende dag in gaan liggen na jaren) mijn zwangerschapsdagboek en blog bijhouden, zwangerschapszwemmen en dat 2 x per week anders heb ik mijn duurbetaalde kaart niet opgemaakt, uit eten gaan met de kinderen en nog een keer met manlief want straks kunnen we echt het eerste jaar niet meer de deur uit (schrikbeeld).

Om half een ‘s nachts toch maar in paniek je vluchttas voor jezelf, de baby en die van je man klaarzetten (waar is toch mijn paspoort?) en om half twee je man zijn bed uit laten gaan om de camera’s aan de opladers te laten leggen. Man man wat een toestanden. Ander woord is NESTDRANG.

Elke week nu naar de verloskundige. Kreeg te horen dat ze dit weekend een training had en pas zondagavond weer bereikbaar is. Dus mijn stresshormoon roept heel hard “MAANDAG, NA MAANDAG BEVALLEN”, gelukkig heeft het gewerkt denk ik dan ook nog. Oh nee, maandag nog een keer zwemmen, die kaart moet vol. Kindje is ingedaald en zijn schouders draaien heerlijk in mijn schaambeen, daarom ren ik om het half uur naar de wc om er een paar druppels uit te krijgen en zijwaarts voel ik regelmatig een elleboog of een knie, maak er maar wat van.

Valse weeën om de 3 minuten, 2 uur lang, jippieeeee wat een feest als je net uit eten bent. En waar zijn toch steeds die repen melkchocolade met hazelnoten? Had gisteren toch weer een nieuwe voorraad gehaald? De laatste 3 weken is mijn buik wel enorm gegroeid en daar moeten we foto’s van maken natuurlijk. Het is een hele geruststelling dat ik nu echt thuis mag bevallen, als alles meezit natuurlijk, want de baby kan nu op eigen kracht buiten de baarmoeder leven. Ik vraag aan Joost of hij nog weet hoe je een Maxi-Cosi moet vastmaken in de auto en of hij dan een rondje wilt rijden om te oefenen. Hij kijkt me aan met een blik of ik gek ben. “Wat? Dat is toch handig na 6 jaar geleden?” Ja, ik weet het, ik ga echt ver met mijn controle hahaha!

En nu, nog geen 2 weken meer volgens de berekeningen. Rollen beschuit gehaald en blauwe muisjes, postzegels voor de enveloppen gehaald en ja ja geplakt, kraampresentjes laten maken door onze lieve tienerdochter, koffiebonen en thee voor het bezoek gehaald, maaltijden koken en invriezen vind ik dan echt een stap te ver gaan. Ik wil verse biefstuk van de slager met champignons en wit brood om in de bloederige jus te soppen, stamppot zuurkool, rijst met kip kerrie, verse sushi. Mmmm.. het water loopt me nu al in de mond. Champagneflessen gehaald en nieuwe champagneglazen met gouden versiering, alvast ook voor Oud en Nieuw handig, toch?

Met weemoed kan ik nu al terug kijken op een fantastische zwangerschap en heb ik me echt al die maanden geweldig gevoeld en gestraald (behalve de schrik in de Herfstvakantie dan) en het grappige is dat ik van een carrièretijger weer naar een mama ben omgeturnd deze laatste 2 weken en word ik emotioneel als ik denk aan de kleine man die ik hopelijk straks in mijn armen mag houden. De periode na de bevalling, kraamtijd en slapeloze nachten schuif ik nog eventjes vooruit daar zal ik je de volgende keren nog over vertellen, dat is niet altijd een roze wolk. Ik verwacht dat als ik dit blog na mijn bevalling lees er weer smakelijk om kan lachen waar ik me allemaal druk om hebt gemaakt die laatste weken, echt zo niet belangrijk! Maar wel heerlijk om te kunnen delen en hopen dat iemand hier iets van herkent of ben ik echt de enige zwangere gek?

Liefs,

Miranda

IMG_5031

IMG_4616

IMG_4603

IMG_4719

IMG_4717

 

Facebook Comments Box
Angelique

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply